Á að berjast fyrir launþega,aldraða og öryrkja

 

Hvernig á að efla Samfylkinguna á ný til þess að hún geti gegnt sínu hlutverki sem flokkur jafnaðarmanna ? Spurt hefur verið: Er klassískur jafnaðarmannaflokkur ef til vill orðinn tímaskekkja? Ég svara því  neitandi. Flokkur jafnaðarmanna á enn erindi við Íslendinga, þrátt fyrir miklar breytingar á þjóðfélaginu og  bætt kjör verkalýðsins frá árdögum verkalýðshreyfingarinnar.Aðalbaráttan er ekki í dag eins og í upphafi:  Barátta fyrir brauði og fyrir því að komast af. Nú er það barátta fyrir bættum kjörum  allra launþega og einkum þeirra lægst launuðu,  barátta fyrir bættum kjörum aldraðra og öryrkja og fyrir hagsmunum allra þeirra, sem standa höllum fæti í lífsbaráttunni.Og því miður býr enn í dag alltof stór hópur fólks við sára fátækt, þar á meðal mörg börn og hópur lífeyrisþega.

 

Samfylkingin á að vera launþegaflokkur

 

Ég mun nú lýsa í stórum dráttum því, sem ég tel , að Samfylkingin eigi að leggja höfuðáherslu á en ég tel, að  þau mál muni stuðla að eflingu flokksins .Okkar höfuðmarkmið á að vera að berjast fyrir launþega landsins. Allir launþegar, verkamenn, sjómenn,iðnaðarmenn,skrifstofumenn,verslunarmenn og allir aðrir, sem selja vinnu sína eru verkalýður Íslands, sem Samfylkingin á að berjast fyrir sem jafnaðarmannaflokkur.Við þurfum  að efla tengsl okkar við verkalýðshreyfinguna.Samfylkingin á að vera launþegaflokkur,verkalýðsflokkur. Þó þetta markmið eigi að vera í forgangi breytir það því ekki, að Samfylkingin  á einnig að berjast fyrir smáatvinnurekendur(smáfyrirtæki) og smábændur, sem oft eiga í höggi við stóratvinnurekendur og verða fyrir barðinu á samkeppnishömlum. Samfylkingin  á að gæta þess, að heilbrigð  samkeppni ríki og að ekki sé reynt með samkeppnishömlum að hindra eðlilega starfsemi smáatvinnurekenda. Þess vegna þarf ætíð að gæta þess, að samkeppnislöggjöf og neytendalöggjöf sé nægilega fullkomin. Samfylkingin á að berjast gegn einokun,  gegn hvers konar samkeppnishömlum. Samfylkingin á að vera neytendaflokkur.Samfylkingin á að vera brjóstvörn   einyrkja og annarra smáatvinnurekenda. Samfylkingin á að berjast fyrir bættum kjörum aldraðra og öryrkja.Samfylkingin er sósialdemokratiskur flokkur;  aðhyllist blandað hagkerfi eins og bræðraflokkarnir í Evrópu.

 

Á að berjast fyrir bættum kjörum aldraðra  og öryrkja

 

Af því sem nú  hefur verið sagt er ljóst, að ég tel að Samfylkingin eigi fyrst og fremst að vera launþegaflokkur og flokkur lífeyrisfólks..Ekki er víst,að allir jafnaðarmenn séu sammála um það. En ég er eindregið þessarar skoðunar.Ég tel, að Samfylkingin eigi sem jafnaðarmannaflokkur að  safna sem flestum  launþegum  undir merki sitt. Þegar það hefur tekist að verulegu leyti, getur Samfylkingin sótt inn að miðjunni en fyrr ekki. Samfylkingin á að hlusta á launþega og taka upp sem flest baráttumál  þeirra. Samfylkingin á einnig að berjast fyrir hagsmunamálum neytenda. Og mjög mikilvægt verkefni Samfylkingarinnar er að berjast fyrr bættum kjörum aldraðra og öryrkja.Hluti lífeyrisþega á við mjög bág kjör að  búa, hefur varla í sig og á þó fráfarandi ríkisstjórn hafi þóttst vera að bæta kjör þeirra. Sem fyrr segir býr hluti lífeyrisþega  við sára fátækt og það er verkefni  Samfylkingarinnar að berjast gegn fátækt á Íslandi hvar sem hana er að finna.Það á að vera eitt helsta  verkefni Samfylkingarinnar að útrýma fátækt.

 

Björgvin Guðmundsson

Dagblaðið 15.nóv.2016

 

.

Fjöldi aldraðra býr við bág kjör

 

Ný ríkisstjórn fær það verkefni að bæta kjör aldraðra og öryrkja meira en nýsamþykkt lög um almannatryggngar gera ráð fyrir.Ég hef hamrað á því í blaðagreinum allt síðasta kjörtímabil, að kjör aldraðra og öryrkja væru  óásættanleg; það yrði að bæta þau myndarlega. Aldraðir ættu að geta lifað með reisn ævikvöld sitt. Öryrkjar ættu einnig að fá mannasæmandi kjör.En stjórnarherrar fráfarandi ríkisstjórnar lömdu hausnum við steininn allt kjörtímabilið,  vildu ekki viðurkenna að neitt væri að hjá eldri borgurum og öryrkjum. Ég sagði alltaf, að dropinn holaði steininn, það mundi nást einhver árangur að lokum.Það rættist í kjölfar mikils baráttufundar Félags eldri borgara r í Háskólabíó.Þá loks hreyfði rikisstjórnin sig, ákvað að hækka aðeins lífeyri þeirra lífeyrisþega , sem aðeins höfðu lífeyri frá almannatryggngum. Áður hafði  Eygló félagsmálaráðherra þverneitað því, að þessi lífeyrir yrði hækkaður,  sagði, að það væru svo fáir á „ stripuðum“ lífeyri!  Ríkisstjórnin gaf einnig eftir í öðru máli   ;ákvað að taka upp 25 þús króna frítekjumark vegna  tekna lífeyrisþega.

 

Fyrsti forustumaður fráfarandi stjórnar, sem tók undir málflutning  eldri borgara  þess efnis, að kjör aldraðra væru ekki nógu góð, var Lilja Alfreðsdóttir nýkjörinn varaformaður Framsóknarflokkins. Hún ritaði grein í Fréttablaðið  um mál eldri borgara og sagði  : Fjöldi fólks (eldri borgara) býr við  bág kjör og kvíðir framtíðinni.Hér er vandinn loks viðurkenndur en það er fyrsta skilyrðið fyrir því, að nægar kjarabætur séu  veittar öldruðum.Mér kemur þessi  jákvæða afstaða hennar ekki óvart, þar eð hún er dóttir Alfreðs Þorsteinssonar, fyrrverandi borgarfulltrúa og  þegar við Alfreð sátum saman í borgarstjórn var hann ákveðinn félagshyggjumaður.Við áttum gott samstarf.

 

Það er mikið verk að vinna að koma kjörum aldraðra og öryrkja í  rétt horf.Það á ekki aðeins að hækka lífeyri aldraðra og öryrkja þannig að þeir geti rétt framfleytt sér.Nei,  hækka á lífeyrinn það myndarlega ,að lífeyrisþegar geti lifað með reisn og þurfi aldrei að  kvíða morgundeginum.

 

Ekkert bendir til þess að draga muni úr misrétti í þjóðfélaginu.Þvert á móti berast fréttir af því að launamisrétti sé að aukast. Ákveðið hefur verið   að stórhækka enn laun þingmanna og ráðherra. Laun ráðherra hækka um  hálfa milljón og verða um 2 milljónir á mánuði og laun þingmanna  verða 1,1 milljón.Laun  aldraðra og öryrkja eiga hins vegar að vera 195-227 þúsund kr á mánuði eftir skatt . Þetta er siðlaust.

 

Björgvin Guðmundsson

viðskiptafræðingur

www.gudmundsson.net