Enn eitt dæmi um missskiptinguna í þjóðfélaginu

Rúnar Vilhjálmsson, prófessor í heilsufélagsfræði, segir að þrátt fyrir félagslegt heilbrigðiskerfi á Íslandi  sé mikill munur á milli þjóðfélagshópa og halli þar á hópa sem sízt skyldi. Hæst er hlutfall heilbrigðisútgjalda af heimilistekjum hjá tekjulágum, fötluðum og öldruðum og fólki á aldrinum 18-24 ára. Þá er munur á útgjaldabyrði einstaklinga eftir sjúkdómum og eru geðsjúkir þar í hæsta flokki, en krabbameins- og áfengissjúklingar í lægstu útgjaldahópunum.Rúnar segir niðurstöður rannsókna sinna samrýmist illa réttlætiskennd þjóðarinnar og lögum um heilbrigðisþjónustu og réttindi sjúklinga, sem segja að óheimilt sé að mismuna sjúklingum.Þegar á heildina er litið eru annir helzta ástæða þess að fólk frestar því að fara til læknis, 60%, en 30% bera við kostnaði. Rúnar segir aðkallandi að vinda ofan af þeirri raunaukningu, sem orðið hefur á útgjöldum einstaklinga vegna heilbrigðisþjónustu. Þessi útgjöld námu 1% af vergri landsframleiðslu 1987, en 1,7% árið 2004.

Rannsókn Rúnars Vilhjálmssonar   er enn einn staðfestingin á  misskiptingunni í þjóðfélaginu.Það er nauðsynlegt að leiðrétta þessa misskiptingu og jafna aðstöðu  fólks til þess að fá heilbrigðisþjónustu.  Þjónustugjöld eru orðin of há

Björgvin Guðmundsson.