Borgarahreyfingunni finnst seint ganga

/Borgarahreyfingin hélt´

 þingflokksfund í dag.  Gerð var ályktun þar sem gagnrýndur er seinagangur í stjórnarmyndunarviðræðum og  foringjastjórnmál einnig gagnrýnd. Það er misskilningur hjá  Borgarahreyfingunni ,að seinagangur sé á stjórnarmyndunarviðræðumþÞær  ganga ágætlega. Ríkisstjórnin hefur nægan tíma og samþykki frá forseta Íslands. Með því að stjórnin hefur öruggan meirihluta liggur henni ekki eins á og ella væri.Hún getur unnið að öllum verkum svo sem varðandi heimili og atvinnulíf og ríkisfjármál.

 

Björgvin Guðmundsson 

Krafan er félagslegt réttlæti

„Framundan eru nú viðræður allra heildarsamtaka launamanna á vinnumarkaði, atvinnurekenda og ríkisvaldsins. Þar hlýtur stóra krafan að vera um félagslegt réttlæti,“ segir í 1. maí ávarpi verkalýðsfélaganna í Reykjavík. Þar segir að ná þurfi sáttum í þjóðfélaginu á forsendum almennings, launafólks og heimilanna í landinu. Finna þurfi leiðir til að koma heimilunum út úr vítahring hárra vaxta og verðtryggingar. Aðhaldsaðgerðir stjórnvalda megi ekki bitna ekki á þeim sem við lökust kjör búa og ekki megi skerða grunnþjónustu.

Yfirskrift 1. maí ávarps verkalýðsfélaganna í Reykjavík er „Byggjum réttlátt þjóðfélag.“

Vikið er að hruni fjármálafyrirtækja og hömlum á gjaldeyrisviðskipti, sem hafa valdið miklum búsifjum og leitt til keðjuverkandi hruns í atvinnulífinu með atvinnuleysi og þrengingum. Í ávarpinu segir að við þær aðstæður sem uppi eru, sé mikilvægara en nokkru sinni að jafna kjörin í landinu og styrkja innviði samfélagsins. Aðeins með samstöðu og samheldni muni þjóðinni takast að vinna bug á erfiðleikunum enda undirstöður íslensks efnahagslífs traustar og á þeim megi byggja til framtíðar.

„Forsenda samstöðunnar er jöfnuður og félagslegt réttlæti. Kjarabilið hefur farið ört breikkandi, þar með talið kynbundið launamisrétti. Það ber vott um ófyrirleitni og algert dómgreindarleysi þegar kallað er eftir samstöðu lágtekjufólks án þess að heita jafnframt stuðningi við róttækar jöfnunaraðgerðir. Slíkt hefur holan hljóm og er til marks um hræsni. Því er alfarið hafnað að almennt launafólk verði eitt látið bera allan herkostnaðinn af óráðsíu og bruðli undanfarinna ára,“ segir í ávarpinu.

 

Framtíðarsýnin sem dregin er upp í ávarpinu er ekki glæsileg en engu að síður þurfi þjóðin að horfast í augu við hana. Verkefnin sem íslensk alþýða standi frammi fyrir séu gríðarleg en þau séu gerleg svo lengi sem launafólk hafni undirferli og siðleysi auðmagns og stjórnmála.

„Verkefnin eru meðal annars; endurreisn heimilanna með sanngjörnum hætti, árangursríkar aðgerðir gegn atvinnuleysi, endurreisn fjármálakerfisins og fyrirtækjanna, endurheimt þjóðarinnar á öllum sameiginlegum náttúruauðlindum og trygging fyrir því að auðmagnið og ofurauðmenn geti aldrei sölsað þær undir sig aftur, tafarlaus lækkun vaxta og endurskoðun verðtryggingar, stöðugleiki í opinberum rekstri, sanngjarnar greiðslur og greiðslubyrði af erlendum skuldum, stöðugleiki í peningamálastefnu og traust mynt þjóðinni til handa sem gjaldgeng er í alþjóðaviðskiptum og á gjaldeyrismarkaði.“

 

Björgvin Guðmundsson

„Framundan eru nú viðræður allra heildarsamtaka launamanna á vinnumarkaði, atvinnurekenda og ríkisvaldsins. Þar hlýtur stóra krafan að vera um félagslegt réttlæti,“ segir í 1. maí ávarpi verkalýðsfélaganna í Reykjavík. Þar segir að ná þurfi sáttum í þjóðfélaginu á forsendum almennings, launafólks og heimilanna í landinu. Finna þurfi leiðir til að koma heimilunum út úr vítahring hárra vaxta og verðtryggingar. Aðhaldsaðgerðir stjórnvalda megi ekki bitna ekki á þeim sem við lökust kjör búa og ekki megi skerða grunnþjónustu.

Yfirskrift 1. maí ávarps verkalýðsfélaganna í Reykjavík er „Byggjum réttlátt þjóðfélag.“

Vikið er að hruni fjármálafyrirtækja og hömlum á gjaldeyrisviðskipti, sem hafa valdið miklum búsifjum og leitt til keðjuverkandi hruns í atvinnulífinu með atvinnuleysi og þrengingum. Í ávarpinu segir að við þær aðstæður sem uppi eru, sé mikilvægara en nokkru sinni að jafna kjörin í landinu og styrkja innviði samfélagsins. Aðeins með samstöðu og samheldni muni þjóðinni takast að vinna bug á erfiðleikunum enda undirstöður íslensks efnahagslífs traustar og á þeim megi byggja til framtíðar.

„Forsenda samstöðunnar er jöfnuður og félagslegt réttlæti. Kjarabilið hefur farið ört breikkandi, þar með talið kynbundið launamisrétti. Það ber vott um ófyrirleitni og algert dómgreindarleysi þegar kallað er eftir samstöðu lágtekjufólks án þess að heita jafnframt stuðningi við róttækar jöfnunaraðgerðir. Slíkt hefur holan hljóm og er til marks um hræsni. Því er alfarið hafnað að almennt launafólk verði eitt látið bera allan herkostnaðinn af óráðsíu og bruðli undanfarinna ára,“ segir í ávarpinu.

 

Framtíðarsýnin sem dregin er upp í ávarpinu er ekki glæsileg en engu að síður þurfi þjóðin að horfast í augu við hana. Verkefnin sem íslensk alþýða standi frammi fyrir séu gríðarleg en þau séu gerleg svo lengi sem launafólk hafni undirferli og siðleysi auðmagns og stjórnmála.

„Verkefnin eru meðal annars; endurreisn heimilanna með sanngjörnum hætti, árangursríkar aðgerðir gegn atvinnuleysi, endurreisn fjármálakerfisins og fyrirtækjanna, endurheimt þjóðarinnar á öllum sameiginlegum náttúruauðlindum og trygging fyrir því að auðmagnið og ofurauðmenn geti aldrei sölsað þær undir sig aftur, tafarlaus lækkun vaxta og endurskoðun verðtryggingar, stöðugleiki í opinberum rekstri, sanngjarnar greiðslur og greiðslubyrði af erlendum skuldum, stöðugleiki í peningamálastefnu og traust mynt þjóðinni til handa sem gjaldgeng er í alþjóðaviðskiptum.

Í ávarpinu segir að á tímum sem þessum sé mikilvægt að standa vörð um grunnstoðir samfélagsins. Aðhaldsaðgerðir stjórnvalda megi ekki bitna á þeim sem við lökust kjör búa. Þá sé mikilvægt að heilbrigðisþjónusta og menntun verði ekki skert. Rannsókn á aðdraganda bankakreppunnar verði að vinna á  gagnsæjan hátt þannig að almenningur geti fylgst með hverju stigi rannsóknarinnar og refsa verði þeim sem bera ábyrgð á hruni bankakerfisins og fyrirtækjanna. Það verði engin sannleiks- og sáttanefnd á Íslandi fyrr en þeir sem báru ábyrgð á kreppunni hafi svarað til saka fyrir misgjörðir sínar.

l baka

Við höfum ríkisstjórn

Menn eru farnir að hneykslast á því,að stjórnarflokkarnir taki of langan tíma í að semja nýjan stjórnarsáttmála.Það er engin ástæða til þess.Ríkisstjórnin hefur traustan þingmeirihluta og hefur yfirlýsingu forseta Íslands um að hún geti tekið sér þann tíma sem þurfi til þess að semja nýjan stjórnarsáttmála.Þó kosningar hafi farið fram þarf ríkisstjórnin ekki að segja af sér.Aðeins ef breytt er um ráðherra þarf að leita til forseta og mynda nýja stjórn eða skipta um ráðherra.

Það styrkir að vísu stjórnina að útkljá deilumál um ESB.En ef ríkisstjórnin nær ekki samkomulagi um það mál getur hún lagt það mál til hliðar og  ei að síður setið áfram.Alþingi getur að vísu samþykkt að hefja eigi aðildarviðræður við ESB.En meirihluti í því máli byggist á Samfylkingunni.´

 

Björgvin Guðmundsson

 

Vöruskiptajöfnuður hagstæður um 8,3 milljarða í mars

Íslendingar fluttu út vörur fyrir fyrir 34,7 milljarða í marsmánuði og inn fyrir 26,5 milljarða króna. Vöruskiptin í mars voru því hagstæð um 8,3 milljarða króna að því er fram kemur á heimasíðu Hagstofunnar. Fyrir ári síðan vou vöruskiptin  óhagstæð um 3,1 milljarð króna á sama gengi.

Fyrstu þrjá mánuði ársins voru fluttar út vörur fyrir 100,7 milljarða króna en inn fyrir 86,1 milljarð. Afgangur var því á vöruskiptunum við útlönd sem nam 14,6 milljörðum en á sama tíma árið áður voru þau óhagstæð um 37,5 milljarða á sama gengi. Vöruskiptajöfnuðurinn var því 52,1 milljarði króna hagstæðari en á sama tíma árið áður.

Verðmæti útflutnings á fyrstu þremur mánuðum ársins hefur dregist saman um 14,7 prósent miðað við sama tíma í fyrra og nam það 17,4 milljörðum. „Sjávarafurðir voru 42% alls útflutnings og var verðmæti þeirra 13,2% minna en á sama tíma árið áður. Útfluttar iðnaðarvörur voru 49% alls útflutnings og var verðmæti þeirra 15,3% minna en á sama tíma árið áður.

Mestur samdráttur varð í verðmæti útflutnings iðnaðarvara, aðallega áls," segir í tilkynningu Hagstofunnar. Verðmæti vöruinnflutnings hefur einnig dregist saman og var 69,4 milljörðum, eða 44,6 prósentum minna á föstu gengi en á sama tíma árið áður. „Samdráttur varð í verðmæti nær allra liða innflutnings, mest í fjárfestingavöru og flutningatækjum," segir að lokum. (visir.is)

Þetta ertu ánægjulegar fréttir og gefa von um að  unnt verði að lækka vexti fljótlega.

 

Björgvin Guðmundsson

Ólafur Arnarson lýsir falli Glitnis

Komin er út bókin Sofandi að feigðarósi eftir Ólaf Arnason,fyrrverandi aðstoðarmann Ólafs G.Einarssonar,menntamálaráðherra og framkvæmdastjóra þingflokks Sjálfstæðisflokksins. Í bókinni fjallar Ólafur um aðdragandann að bankahruninu.Hann lýsir ítarlega hruni Glitnis  og  er sú frásögn ævintýraleg.Það sem vekur mesta athygli  er það,að þjóðnýting Glitnis er ákveðin í Seðlabankanum en ekki í ríkisstjórninni.Björgvin G.Sigurðssyni,bankamálaráðherra er haldið utan við undirbúning málsins.Davíð Oddsson boðar sjálfur ráðherra og fulltrúa stjórnarandstöðunnar í Seðlabankann til þess að greina frá þjóðnýtingunni. í bókinni segir:" fyrstu viðbrögð viðskiptaráðherra  við þessum fregnum  voru að sögn að spyrja  hvort nota ætti þetta til að koma Baugi á hausinn."

Ólafur  Arnarson rekur í bókinni,að afleiðingar þjóðnýtingar Glitnis hafi verið að erlend matsfyrirtæki hafi strax í kjölfarið lækkað mat á íslensku bönkunum og á ríkissjóði.og í kjölfar þjóðnýtingarinnar hafi allir bankarnir fallið,fjármálakerfið hrunið.

 

Björgvin Guðmundsson

 

Björgvin Guðmundsson