Íslendingar aðeins hálfdrættingar á við hinar Norðurlandaþjóðirnar í lífeyrismálum aldraðra

 

Ríkisstjórnin er búin að vera við völd í 8 mánuði.Hún lofaði að bæta aðstöðu og kjör aldraðra; m.a. að gera það auðveldara fyrir eldri borgara að vera á vinnumarkaðnum.Hvað hefur ríkisstjórnin gert til þess að bæta aðstöðu og kjör aldraðra? Svarið er: Ekkert.Ríkisstjórnin hefur ekki gert eitt einasta atriði fyrir eldri borgara á þessu  tímabili.Þvert á móti: Hún hefur gert það erfiðara fyrir eldri borgara að vera á vinnumarkaðnum.Og raunar hefur hún gert það nær ókleift.

Það hefði verið eðlilegt,að ríkisstjórnin hækkaði eitthvað lífeyri aldraðra og öryrkja.En það gerir hún ekki.Enda þótt lífeyrir þeirra, sem eingöngu fá lífeyri frá almannatryggngum, sé  svo lágur,að hann dugi ekki til framfærslu hefur ríkisstjórnin ekkert gert til þess að hækka hann.Hún hefur haldið lífeyri aldraðra og öryrkja niðri við fátæktarmörk og bannað  þeim að  vinna.Hún torveldar þeim einng að spara, þar eð vextir af sparifé eru skattlagðir með 20% skatti;  fjármagnstekjur skerða einnig ellilífeyri .Eldri borgarar eiga til dæmis erfitt með að minnka við sig húsnæði ;  ef  þeir leggja einhverja peninga í banka er lífeyrir þeirra hjá  Tryggingastofnun umsvifalaust skertur.Sama gildir, ef eldri borgari vill selja sumarbústað og nota andvirðið til efri áranna. Ef hann leggur andvirðið í banka er lífeyrir hans hjá Tryggingastofnun strax  felldur niður.Það má því segja,að öldruðum séu allar bjargir bannaðar:Þeir mega ekki vinna og þeir mega ekki spara.

 

Margir telja,að eldri borgarar fái lífeyri frá TR skattfrjálst.En svo er ekki. Lífeyrir þeirra er skattlagður að fullu. Lífeyrir aldraðra  frá Tryggingastofnun á að vera skattfrjáls.Það er ekkert vit í því að skammta öldruðum  mjög nauman lífeyri og kóróna svo ósómann með því að taka skatt af hungurlúsinni.Ríkisstjórnin talar mikið um að  hún verji mörgum milljörðum til almannatrygginga.Það skiptir  litlu máli þó svo  væri á meðan lífeyrir aldraðra og öryrkja dugar ekki til framfærslu.Það eina sem skiptir máli er, að lífeyrir á einstakling sé nægilega hár.Á hinum Norðurlöndunum er lífeyrir ýmist skattfrjáls eða lágt skattaður.

 

Greiðslur ríkis og lífeyrissjóða  til eftirlauna nema um 10% af vergri þjóðarframleiðslu á hinum Norðurlöndunum en hér nema þær aðeins um 5% eða helmingi minna. Ef athugað er hvað eingöngu ríkið greiðir mikið til eftirlauna á Norðurlöndum er munurinn  meiri.Á Íslandi ver ríkið rúmlega 2% af vergri þjóðarframleiðslu til eftirlauna en í Danmörku greiðir ríkið um 8% til eftirlauna . Auk þess er lífeyrir aldraðra og öryrkja miklu hærri á hinum Norðurlöndunum en hér. Það er því sama hvar er borið niður í samanburði  í málefnum almannatrygginga  og  í  lífeyrismálum. Ísland rekur alls staðar lestina.

 

Björgvin Guðmundsson

www.gudmundsson.net