Björgvin Guðmundsson

Stjórnvöld hafa haft 26 milljarða af öryrkjum vegna krónu móti krónu skerðingar fyrir utan afleiddar afleiðingar þessarar skerðingar.Þessi krónu móti krónu skerðing skerðir kjör öryrkja um 12 milljarða á ári eða um 24 milljarða á 2 árum. Skerðingin hefur staðið í 2 ár og tæpa 2 mánuði.Það bætist því við kjaraskerðing í 2 mánuði í viðbót eða um 2 milljarða

Hvers vegna hefur VG ekki fengið framgengt neinum af stefnumálum sínum í velferðarmálum í stjórninni? Svarið er mjög einfalt: VG setti engin málefnaleg skilyrði fyrir stjórnarsamstarfi við tvo íhaldsflokka,íhald og framsókn.VG var svo mikið í mun að komast í stjórn að það var látið duga að fá forsætisráðherrann,fundarstjóra stjórnarinnar.VG lét m.ö.o hégómann duga.VG fórnaði málefnunum fyrir hégómann.Formanni VG fannst meira atriði að hafa hátt embætti,geta flogið um loftin blá og hitt erlenda fyrirmenn en að leysa aðkallaði innlend velferðarmál. Þetta voru mikil mistök. Þegar farið er í stjórnarsamstarf með flokkum með öndverða stefnu og með flokki sem er stærri er nauðsynlegt að setja skilyrði og semja um málin fyrirfram.VG hefði getað lært af Alþýðuflokknum í þessu efni.Hann fór í stjórn með Sjálfstæðisflokknum (og Sósialistaflokknum) 1944 og aftur 1959. Í bæði skiptin setti Alþýðuflokkurinn hörð skilyrði fyrir stjórnarsamstarfi.1944 setti Alþýðuflokkurinn það skilyrði,að almannatryggingum yrði komið á fót.Þetta samþykkti Ólafur Thors formaður Sjálfstæðisflokksins og sýndu mikinn metnað í því að íslensku almannatryggingarnar yrðu í fremstu röð slíkra trygginga í Evrópu.1959 setti Alþýðuflokkurinn það skilyrði fyrir stjórnarsamstarfi,að almannatryggingarnar yrðu stórefldar með mikilli aukningu fjölskyldubóta.Það var einnig samþykkt. En VG setti engin málefnaleg skilyrði.Flokkurinn lét sér nægja hégómann.

Björgvin Guðmundsson

Stærsta kosningaloforðið, sem Framsókn og Sjálfstæðisflokkur gáfu öldruðum og öryrkjum í  þingkosningum 2013,var að kjaragliðnunin, sem þessir hópar urðu fyrir á krepputímanum,yrði leiðrétt strax kæmust þeir til valda.Á landsfundi Sjálfstæðisflokksins fyrir kosningar 2013 var eftirfarandi samþykkt: Ellilífeyrir sé leiðréttur strax til samanburðar við þær hækkanir, sem orðið hafa á lægstu launum síðan í ársbyrjun 2009.Svipuð ályktun var samþykkt á flokksþingi Framsóknar.Þar var eftirfarandi samþykkt: Lífeyrir aldraðra og öryrkja verði hækkaður vegna kjaraskerðingar þeirra (og kjaragliðnunar) á krepputímanum.Með kjaragliðnun er átt við, að lífeyrir aldraðra og öryrkja hefur ekki hækkað samsvarandi og kaup láglaunafólks en tilskilið er í lögum, að svo skuli vera. 

Kjaragliðnunin ekki leiðrétt í fjárlagafrumvarpinu

Framsókn og Sjálfstæðisflokkur mynduðu ríkisstjórn eftir kosningar 2013 Þess var beðið með nokkurri eftirvæntingu, hvort fjárveiting til leiðréttingar á kjaragliðnun lífeyrisþega yrði í fjárlagafrumvarpinu fyrir 2014, einkum þar sem formaður Sjálfstæðisflokksins var orðinn fjármálaráðherra og samþykkt landsfundar flokksins um leiðréttingu strax var afdráttarlaus.En það var ekki að finna eina krónu í frumvarpinu til leiðréttingar á umræddri kjaragliðnun.Það  var því ljóst, að ríkisstjórnin ætlaði að svíkja aldraða  um leiðréttingu á lífeyrinum. 

Lífeyrir þarf að hækka um 20 -30% 

Mat á stöðunni var þetta :Hækka þarf lífeyrinn um. 20 -30% til þess að leiðrétta hann vegna kjaragliðnunarinnar.Kaup láglaunafólks hefur hækkað um 40% frá ársbyrjun 2009 en lífeyþeirra,sem búa einir og hafa aðeins tekjur frá TR) hefur aðeins hækkað um 17% á sama tíma.Öryrkjabandalag Íslands telur að hækka þurfi lífeyri öryrkja meira en 20% til þess að leiðrétta að fullu vegna kjaraskerðingar krepputímans.Með því að hækka lífeyri um 20% nú væri aðeins verið að hækka hann í dag, mörgum árum síðar, til samræmis við hækkun,sem láglaunafólk hefur fengið  fyrir mörgum árum og mest á fyrri hluta krepputímans.Í því fælist hins vegar engin leiðrétting  fyrir liðinn tíma.Sumir frambjóðendur stjórnarflokkanna gáfu  mjög róttækar yfirlýsingar um að leiðrétta þyrfti kjör aldraðra og öryrkja til baka.

Landssamband eldri borgara og Félag eldri borgara í Reykjavík  ályktaði að leiðrétta yrði lífeyrinn vegna kjaragliðnunar krepputímans.Þess  var krafist, að staðið verði við kosningaloforðið í því efni og að það  yrði gert strax eins og lofað var fyrir kosningar.a kjörin. 

Björgvin Guðmundsson

Fyrir  alþingiskosningar 2018 lýsti Sigurður Ingi formaður Framsóknarflokksins og nú samgönguráðherra því yfir,að hann væri andvígur veggjöldum.Þessi flokksformaður varð samgönguráðherra og þá bregður svo við,að Sigurður Ingi vendir sínu kvæði í kross og tekur afstöðu með veggjöldum. Hann tók sér stöðu með Jóni Gunnarssyni,íhaldsmanni,sem lengi hefur barist fyrir veggjöldum.Ljóst er,að veggjöld munu einkum lenda þunglega á íbúum höfuðborgarsvæðisins og SV hornsins.Bíleigendur eru búnir að borga vegaframkvæmdir með miklum bensínsköttum og bílasköttum  áður en þeir peningar hafa ekki verið notaðir nema að litlu leyti í vegina.Það  er því ósiðlegt að ætla að láta bíleigendur borga þetta aftur.- En það sem er þó enn verra eru vinnubrögðin við að koma veggjöldum á. 

 Það eru flokksforingjar stjórnarflokkanna,sem ákveða þetta en ekki þingið.Það er búið að tala um það í margar vikur að lagðir verði á vegtollar.Foringjarnir ákváðu þetta og þá þurfti ekki að spyrja þingið.Foringjaræðið er algert. Lýðræðið er fótum troðið.Þinginu er gefið langt nef.Þingræði er ekkert.

Björgvin Guðmundsson

Rætt var um Landspítalann á Alþingi í vikunni Anna Kolbrún Árnadóttir,þingmaður Miðflokksins hóf umræðuna vegna úttektar Landlæknis á Landsspítalanum og sérstaklega á bráðavaktinni.Guðjón Brjánsson,Samfylkingu tók þátt í umræðunni.Hann sagði m.a.:

Landspítalinn, máttarstólpi okkar í heilbrigðisþjónustunni, er á vörum fólks og í fjölmiðlum oft í viku . Ekki bara vegna þess frábæra starfs sem þar er unnið af hugviti, ekki heldur vegna þeirra úrlausna sem starfsfólk glímir þrotlaust við á hverjum degi í úreltu og þröngu húsnæði, nei, heldur vegna álags og óöryggis og úrræðaleysis sem blasir reglulega við gagnvart sjúklingum sem hafa fengið fulla meðferð og þurfa ekki lengur viðdvöl á þessu hæsta viðbúnaðarstig í heilbrigðiskerfinu. Spítalinn getur ekki tekið refjalaust við bráðveiku fólki til lækninga og gegnt þannig með fullu öryggi hlutverki sínu sem bráðastofnun, háskólasjúkrahús.

Það var einmitt þetta sem forstjóri spítalans tjáði sig um í fjölmiðlum ekki alls fyrir löngu, að ástandið væri á stundum svo tvísýnt að ekki væri hægt að tryggja öryggi sjúklinga. Embætti landlæknis var tilkynnt um málið sem réðist þegar í úttekt vegna þeirra alvarlegu stöðu sem upp var komin, sérstaklega á bráðamóttöku.

 Erfiðleikar í rekstri og starfsemi Landspítalans hljóma ekki sem ný frétt í eyrum landsmanna en birtingarmyndin er kannski önnur nú en oft áður. Það eru ekki fjárhagsleg vandræði sem eru í forgrunni í þetta sinn heldur miklu fremur þrengsli, yfirfullur spítali af sjúklingum sem komast hvergi og síðast en ekki síst tilfinnanlegur skortur á fagfólki til starfa, einkum hjúkrunarfræðingum.

Í öllum þeim þáttum felast miklar áskoranir fyrir framtíðarstarfsemina og stjórnendur gera sér það ljóst. Ljósið í myrkrinu er að vinnuaðstaða mun batna til muna með nýjum spítala á komandi misserum. Hvað varðar útskriftarvandann mun nýtt sjúkrahótel eflaust létta til í meðferðarmálum, eins og hæstv. ráðherra drap á, sömuleiðis opnun nýrra hjúkrunarheimila á höfuðborgarsvæðinu á þessu ári.

Mönnunarvandinn er hins vegar sá þáttur sem er hvað alvarlegastur .

Björgvin Guðmundsson